رابطه شخصیت و نحوه تفکر

به اطراف خود نگاه کنید. متوجه می شوید که با بعضی از آدم ها فقط به صورت «هی، حسین!»  یا «هی، بابک!» برخورد می شود، در حالی که با بعضی دیگر با عبارت محترمانه  و پرطنین «بله قربان!» رفتار می شود. دقت کنید! در می یابید که بعضی از مردم، در انسان تحسین، ادب و اعتماد بر می انگیزند، در حالی که بعضی دیگر چنین نیستند.

اگر دقیق تر نگاه کنید خواهید دید کسانی که جلب اعتماد بیشتری می کنند، موفق ترین ها هستند.

پاسخ این معما چیست؟ آن را می توان در یک کلام خلاصه کرد : شیوه تفکر. تفکر موجب چنین تفاوت هایی است. دیگران همان چیزی را در ما می بینند که ما در خود می بینیم. با ما همان گونه برخورد می کنند که فکر می کنیم باید برخورد کنند.

تفکر چنین تأثیری دارد. کسی که در ضمیرش خود را کمتر از دیگران می پندارد، قابلیت های حقیقی اش در پرده می ماند؛ زیرا افکار ، هادی اعمال است. اگر انسانی احساس حقارت کند، بر همان سیاق عمل خواهد کرد. و هیچ ترفند  و یا نقابی قادر نیست این احساس ریشه دار را برای مدت طولانی پنهان نگاه دارد. فردی که احساس می کند کسی نیست، واقعاً کسی نیست.

از سوی دیگر، آدمی که عمیقاً معتقد است برای کاری ساخته شده است برای همان کار ساخته شده است. برای آنکه تشخص داشته باشیم، باید فکر کنیم که متشخص هستیم. اگر چنین فکر کنیم. دیگران هم این گونه فکر خواهند کرد.

منطق این رفتار به این صورت است که :

فکر شما عمل شما را تعیین می کند.

عمل شما هم متقابلاً تعیین کننده :

واکنشی است که دیگران نسبت به شما نشان می دهند.

این چند نکته را از یاد نبرید :

1. ظاهر یک فرد متشخص را داشته باشید؛ این به شما کمک می کند که مانند افراد متشخص فکر کنید. ظاهرتان با شما حرف می زند؛ مراقب باشید همیشه به شما روحیه و اعتماد به نفس بدهد. ظاهرتان با دیگران هم حرف می زند و باید گویای این مسئه باشد که  : با شخص ارزشمندی رو به رو شده اید، شخصی باهوش، موفق و قابل اعتماد.
2. کارتان را با اهمیت تلقی کنید. اگر این اعتقاد را نسبت به کارتان داشته باشید، هرروز توفیق بیشتری در کار پیدا خواهید کرد. اگر فکر می کنید کارتان دارای اهمیت است، زیر دستان شما هم کارشان را مهم تلقی خواهند کرد.
3. روزی چند بار با اندیشه های مثبت به خود دل و جرأت دهید. یک برنامه تبلیغاتی با موضوع ” شناساندن ارزش هایم به خود ” ترتیب دهید. در تمام موقعیت ها فراموش نکنید که یک انسان طراز اول هستید.
4. در تمام موقعیت های زندگی از خود بپرسید ”  آیا این طرز فکر یک انسان متشخص است؟ ” و سپس از جواب خود پیروی کنید.