چگونه مثل بیل گیتس بیاندیشیم؟

چگونه مثل بیل گیتس بیاندیشیم؟

از مغزتان استفاده کنید

زندگی مملو از تفریح و سرگرمی است اگر با مشکلاتش خلاقانه برخورد کنیم.

داستان بیل گیتس، داستان فقر تا ثروت نیست. وی در طول زندگی فقر را تجربه ننموده و در مسیر خود با مشکلات ناشی از آن مواجه نبوده است. با این حال، دوران کودکی و نوجوانی او درس های مفیدی و نکات آموزنده ای را در بردارد.

زندگی بیل گیتس

ویلیام هنری گیتس سوم، در ۲۸ اکتبر ۱۹۵۵ در شهر سیاتل ایالت واشنگتن چشم به جهان گشود. پدرش ویلیام گیتس اس آر، وکیل و مادرش ، ماری، معلم و فعال اقتصادی بود. بیل تنها پسر خانواده و فرزند میانی آن ها بود. آن ها در بازی ورق مهارت خاصی داشتند و بیل را تری که واژه متناظر عدد ۳ در بازی ورق بود، صدا می کردند.
والدین بیل، تحصیل کرده و اندیشمند بودند و برای فرزندشان نیز همین آرزو را داشتند. آن ها از همان دوران کودکی، به انجام کارهای ذهنی تشویق ، و کارهایی مانند تماشای تلویزیون در شب های مدرسه را ممنوع کرده بودند. البته بیل نیز با این مسأله کنار آمده بود. او بعدها طی محاسبه ای در سال ۱۹۸۶ گفت: “من از مخالفان تماشای تلویزیون نیستم، اما فکر نمی کنم به تقویت ذهن نیز کمک نماید.” خانواده گیتس به جای زل زدن به صفحه تلویزیون و انجام کارهای بی ارزش، وقتشان را صرف گفتگو، بازی و مطالعه می کردند.
مطالعه تأثیر زیادی بر روش زندگی گیتس داشت به گونه ای که اثر آن را می توان در رابطه عمیق او با کتاب هایش دریافت. گفتگوهای خانوادگی در مورد مسائل مختلف، از امور جاری گرفته تا فرهنگ، ورزش و چیزهای کم اهمیت روزانه، سبب شد تا بیل اطلاعات متنوع و زیادی به دست آورد و بتواند عقایدش را به راحتی و کامل بیان نماید. برخلاف تصور عموم، بیل هرگز پسر درون گرایی نبوده، که آرامشش را در صفحه کامپیوتر جستجو نماید.

در حقیقت، بیل نوعی شخصیت برون گرا داشت و در این مورد گوی سبقت را از خیلی ها ربوده بود. همان گونه که از چنین خانواده ای انتظار می رود، آن ها به شدت حس رقابت پذیری را در فرزند خود، تقویت می کردند. به عنوان مثال، آن ها هر ساله همراه با چند خانواده دیگر تعطیلاتشان را در کنار کانال هود در نزدیکی پوجت سوئد می گذراندند. در این تعطیلات، نقطه اوج تفریحشان برگزاری یک مینی المپیک بود که همه در آن شرکت می کردند.بیل با وجود جثه کوچک و ظریفش در بازی بسیار مصمم و بی باک و حریفی بی پروا بود. او در سال ۱۹۹۸ در یک مصاحبه چنین گفت : ” در تابستان ما بازی های رقابتی زیادی مانند دو امدادی، پرتاپ تخم مرغ و گرفتن پرچم را انجام می دادیم. آن زمان، موقعیتی فوق العاده بود و همه ما حس رقابت و برنده شدن را تجربه می کردیم.”

قدرت حافظه بیل گیتس

با نگاهی به گذشته بیل مشخص می شود که او در بازی های فکری به خصوص شطرنج بسیار زبردست بوده است. این ویژگی از منطق ذاتی و و حافظه عالی او نشأت می گرفت.
قدرت حافظه او زمانی بهتر مشخص شد که در بزرگسالی می توانست در نمایشنامه هایی که در دبیرستان بازی می کرد جملاتش را به طور کامل و روان به یاد آورد. این حافظه عالی و قدرت بالای فراخوانی اطلاعات، در برنامه نویسی کامپیوتر به او کمک زیادی نمود. با این ویژگی ممتاز قادر بود بسط های بزرگ کدهای کامپیوتری را به یاد آورد و از سایر رقبایش پیشی گیرد.
بزرگ شدن در عصر اکتشاف فضا، پنجره هایی از تکنولوژی آینده را به روی بیل گیتس باز نمود. وقتی که شش ساله بود، از نمایشگاه جهان در سیاتل دیدن کرد. در مرکز نمایشگاه برج دیده بانی بسایز بلندی قرار داشت که به سوزن فضا معروف بود. در باور آمریکاییان در اوایل دهه ۱۹۶۰، آینده جایی بود که هرچیزی در آن امکان داشت. او این پیام را مشتاقانه و با تمام وجود دریافت کرده بود.

تحصیلات بیل گیتس

بیل سال های آغازین مدرسه را به خوبی آغاز کرده بود، اما تمرکز لازم برای رسیدن به اهدافش را نداشت. به همین دلیل در کلاس ششم یعنی حدود یازده سالگی، والدینش او را به مدرسه خصوصی، جایی که امیدوار بودند استعدادهایش شکوفا شود، منتقل نمودند. او در شرایط جدید استعداد ویژه خود در ریاضیات و علوم را آشکار ساخت. در سال ۱۹۷۳، بیل در بخش ریاضی آزمون استعداد تحصیلی، نمره کامل ۸۰۰ را گرفت. او فردی تک جنبه نبود و به پرورش استعداد خود در حوزه های مختلف ادامه داد، در سال های نوجوانی به تئاتر و سیاست علاقه داشت. در سال های بعد، او نقش مؤثر دوران نوجوانی را در پیشرفت های خود تأیید نمود.
بسیاری از دانشگاه ها منتظر بودند تا بیل گیتس به آنها بپیوندد. چندین دانشگاه به او پیشنهاد پذیرش دادند. او از میان آن ها هاروارد را انتخاب نمود. با این حال، او همانند رقیب بزرگ و همیشگی خود، استیوجابز در کلاس های دانشکده حضور مرتبی نداشت. او بیشتر به علایقش می پرداخت و سایر موارد را از برنامه خود خارج کرده بود. برای انجام پروژه های شخصی، بیشتر وقتش را در لابراتوارهای کامپیوتر می گذراند و از وقت این مراکز استفاده کامل را می برد و هر وقت هم که خسته می شد به بازی پوکر روی می آورد.
بیل گیتس در محیطی متولد شد که استفاده از هوش پویا نه تنها پسندیده بود بلکه شدیداً به آن تشویق نیز می شد. تیزهوشی، تفکر و تحریک پذیری از محرک های بیرونی، از ویژگی های بارز وی بود و بیل گیتس این گونه پله های ترقی را طی می کرد. ممکن است او دانش آموز نمونه ای نبوده باشد اما هوش و استعداد خودش را شناخته و همانند سایر بچه ها هرگز احساس پنهان کردن آن از مردم دنیا را نداشت.

برگرفته از کتاب چگونه مثل بیل گیتس بیاندیشیم؟ نوشته : دنیل اسمیت